DE TAAL VAN DE MAAS

‘De rivier slijpt haar bedding in het landschap en zet stroomafwaarts de sedimenten af.
Rivieren zijn dé transportmiddelen van cultuur, religie, wetenschap, kunst en taal.
De rivier neemt ‘bovenstroomse’ ideeën, gedachten en woorden mee en zet deze stroomafwaarts in de vorm van cultuur af. Het is geen toeval dat veel steden zijn ontstaan rond een doorwaadbare plaats, waar de stroming vertraagt, ideeën neerslaan en cultuur opbloeit’.

‘Waar het Maaswater tegen de drempel bij Ooijen opstuwt hebben zich in het Belgisch hardsteen ‘bovenstroomse woorden’ als sedimenten afgezet. Even verderop slijpt een gedachte als ‘vloeiend’ handschrift in de bodem van een voorde. Een vistrap fluistert in verschillende talen de namen van vissoorten in de Maas. Een in steen gekerft idee leunt tegen de stam van een zaailing die ergens in het stroomgebied wortel heeft geschoten’.

Verspreid langs de stroom van de nevengeul vinden we de woorden, begrippen, toponiemen en uitdrukkingen die zijn neergeslagen als sediment en die het rivierlandschap in al haar facetten beschrijven in de ‘bovenstroomse’ streektalen en dialecten.