DE STELLING VAN RONDEHOEP

In het kader van Strategische Groenproject De Venen is het project ‘Zangsporen’ een zoektocht van kunstenaars en bewoners van de venen naar plaatsen met een bijzondere betekenis.

De vorm en structuur van de polder de Rondehoep (1000 ha), direct onder de rook van Amsterdam, is sterk verwant aan een (eike)blad en is daarmee metafoor voor het organische materiaal waaruit ze bestaat; het veen. “Het slotenstelsel van het middeleeuwse verkavelingspatroon vertakt zich als bladnerven in een groene oase. Maar in plaats van de polder te voeden, wordt water onttrokken aan de duizenden seizoenen, opgeslagen in de geheugenlagen van het veen”. Strategisch, als een vooruitgeschoven post van het Groene Hart en omarmd door de Stelling van Amsterdam, bespiedt polder de Rondehoep de hoofdstad. Maar de vijand komt niet langer vanuit de polder, de polder is zélf in gevaar! dus; “Met natuurnota’s als wapens, recreanten als troepen en de tijdgeest als munitie trekt de Stelling van Rondehoep een lange neus naar het economische geweld van de deltametropool. Dat wij het ons in Nederland echter kunnen veroorloven om zo met ‘nieuwe natuur’ bezig te zijn, is de keerzijde van diezelfde economische bedrijvigheid aan de andere kant van de linies”. Als cultureel erfgoed zouden we dit soort kwetsbare landschappen moeten koesteren, maar onwetendheid is haar allergrootste vijand. Met de Stelling van Rondehoep wil ik een verhaal laten rondzingen, het bijzondere patroon in het landschap als zangspoor; ‘land-art avant la lettre’, de polder als metafoor. “Als zo de onwetendheid kan worden weggenomen, heeft de Rondehoep dan nog een fort nodig?”

ontwerp 2002,  het project ‘Zansporen in de Venen’ loopt nog tot 2020.

klik hier voor meer informatie over De Stelling van Rondehoep.